ป่าในประเทศไทยเป็นหนึ่งในพื้นที่สีเขียวอันอุดมสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก พื้นที่หลายล้านตารางกิโลเมตรของป่าไทยเป็นต้นกำเนิดของพืชและสัตว์นานาชนิด ทว่าท่ามกลางการเติบโตของเศรษฐกิจ และการขยายตัวของชุมชนเมือง ทำให้สูญเสียพื้นที่ป่า และสิ่งมีชีวิตที่เติมเต็มความสมบูรณ์ของระบบนิเวศและห่วงโซ่อาหาร
หนึ่งในพันธกิจหลักของมูลนิธิ WWF คือ การปกป้องชีวิตสัตว์ป่า และสร้างการตระหนักรู้ให้กับสังคมถึงภัยที่กำลังคุกคามวิถีชีวิตตามธรรมชาติของสัตว์ป่า ทั้งนี้ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2560 จนถึงปัจจุบันนักอนุรักษ์จากมูลนิธิ WWF ลงพื้นที่ทำงานร่วมกับชุมชนในบริเวณชายขอบใกล้กับแหล่งอาศัยของสัตว์ป่าอย่างใกล้ชิด โดยส่งเสริมให้ชุมชนเกิดความเข้าใจ และมองเห็น “ประโยชน์ร่วมกัน” ระหว่างมนุษย์ และสัตว์ป่า ด้วยการบูรณาการองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์กับการดำเนินงานเชิงพื้นที่เพื่อให้กิจกรรมที่ถูกออกแบบเกิดประโยชน์สูงสุดต่อมนุษย์ และสัตว์ป่าได้อยู่ร่วมกันในสิ่งแวดล้อมเดียวกันอย่างสมดุล
ผืนป่าแห่งนี้ ประกอบด้วยพื้นที่อนุรักษ์ขนาดใหญ่ 3 แห่ง ได้แก่ อุทยาแห่งชาติแม่ปิง เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อมก๋อย และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแม่ตื่น ครอบคลุมพื้นที่ขนาดกว่า 3,400 กิโลเมตร ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือครอบคลุมหลายจังหวัด เช่น ตาก เชียงใหม่ และลำพูน ถือเป็นผืนป่าที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูงแห่งหนึ่งในประเทศไทย และเป็นพื้นที่ที่มีศักยภาพในการกระจายของเสือโคร่ง และสัตว์ผู้ล่าอีกหลายชนิด โดยมีรายงานภายถ่ายของเสือโคร่งจากกล้องดักถ่ายภาพอัตโนมัติเมื่อ พ.ศ. 2567 และยังพบรอยตีนเสือโคร่งในปี พ.ศ. 2566
ช้างป่าและสัตว์ป่ามีความสำคัญในระบบนิเวศผืนป่ากุยบุรี ช้างป่าเป็นผู้บุกเบิกทางใหม่ในผืนป่า และถือเป็น พี่ใหญ่ของเหล่าสรรพสัตว์ป่าทั้งหลายในผืนป่าแห่งนี้ โครงการอนุรักษ์สัตว์ป่ากุยบุรี ได้ดำเนินงานร่วมกับอุทยานแห่งชาติกุยบุรี หน่วยงานภาครัฐ เอกชน และชุมชนท้องถิ่น เพื่อร่วมกันลดปัญหาความขัดแย้งระหว่างคนกับช้างป่า ให้สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างยั่งยืน
ประกอบไปด้วยพื้นที่อนุรักษ์ 4 แห่ง ได้แก่ อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ อุทยานแห่งชาติคลองลาน อุทยานแห่งชาติคลองวังเจ้า และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอุ้มผาง
